Η αποκατάσταση του Ιμαρέτ ήταν το πρώτο μεγάλο έργο του Ερευνητικού Κέντρου MOHA.
Το έργο αποκατάστασης άρχισε τον Νοέμβριο του 2001 και ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2004, σύμφωνα με τα αυστηρότερα διεθνή πρότυπα συντήρησης. Το έργο θεωρήθηκε το σημαντικότερο αυτού του είδους που ανέλαβε ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα. Οι κύριοι στόχοι της αποκατάστασης ήταν να γίνουν σεβαστές οι αρχικές μορφές και δομές του συγκροτήματος και να προσαρμοστούν σε νέες χρήσεις, με ένα ελάχιστο επίπεδο αναδιάρθρωσης.
Σήμερα, το Ιμαρέτ είναι ένας πολυτελής χώρος φιλοξενίας. Είναι ένα σπάνιο παράδειγμα όπου δύο παραδόσεις συναντώνται με τον καλύτερο τρόπο. Ένα μοναδικό ισλαμικό μνημείο, με σεβασμό αποκαταστημένο, που προσφέρει την καλύτερη φιλοξενία της ευρωπαϊκής παράδοσης. Τα δωμάτια βρίσκονται κάτω από τους χαριτωμένους τρούλους της αρχικής κατασκευής, με μερικά από αυτά με θέα στον κόλπο της Καβάλας, και άλλα που ακτινοβολούν από τα φώτα του κήπου με τις πορτοκαλιές. Μια μεγάλη ποικιλία από εξαιρετικά amenities και κεριά δημιουργούν την αναμφισβήτητα απαράμιλλη ατμόσφαιρα του Ιμαρέτ. Και τα 26 δωμάτια περιτριγυρίζονται από 3000 τετραγωνικά μέτρα εσωτερικών κήπων και από μαρμάρινες στοές, αντανακλώντας τη γοητεία ενός αυθεντικού ισλαμικού κήπου. Η ποικιλία των φυτών και των υλικών, οι γαλήνιοι χώροι, το φως των κεριών, ο ψίθυρος του τρεχούμενου νερού και η απαλή μουσική κάνουν το συγκρότημα ένα αρμονικό σκηνικό για χαλάρωση και διαλογισμό. Οι φιλοξενούμενοι βυθίζονται στην πνευματικότητα του τόπου, ενώ τους προσφέρονται οι καλύτερες υπηρεσίες.
Η παλιά αίθουσα διδασκαλίας – προσευχής (dershane-masjid), που χτίστηκε το 1817, βρίσκεται στη νοτιοανατολική γωνία του δεύτερου μεντεσέ (ιεροδιδασκαλίου). Η οροφή μονώθηκε και εφαρμόστηκαν νέα φύλλα μόλυβδου. Το κατεστραμμένο κονίαμα αφαιρέθηκε και τοποθετήθηκε καινούργιο. Τμήματα των τοίχων έμειναν γυμνά για να αναδείξουν την αρχική τοιχοποιία. Διατηρήθηκαν τα απομεινάρια της διακόσμησης των τοίχων, καθώς και τα πλαίσια από γυψομάρμαρο γύρω από τα παράθυρα. Η παραμορφωμένη ξύλινη κατασκευή του makfil (εξώστη) ενισχύθηκε και αποκαταστάθηκε διατηρώντας ανέπαφη την ξύλινη διακόσμηση. Η αίθουσα έχει διατηρηθεί ως χώρος ανάγνωσης, γραφής και διαλογισμού για τους επισκέπτες του ξενοδοχείου.
Στο βόρειο άκρο του Kulliye βρίσκεται η μικρότερη αυλή. Γύρω από αυτήν αναπτύσσεται το Mekteb (δημοτικό ισλαμικό σχολείο) και το Imaret (κουζίνα σούπας), που παρείχε δωρεάν γεύματα στα φτωχά μέλη της κοινότητας, ανεξάρτητα από τη θρησκεία τους. Μετά την προσεκτική αποκατάσταση των δομικών στοιχείων (ανακατασκευή των πλήρως κατεστραμμένων πατωμάτων, άνοιγμα των αποκλεισμένων παραθύρων και θυρών, επίλυση στατικών προβλημάτων στη νότια πλευρά, αφαίρεση των μεταβολών που έγιναν στο μέσο του 20ου αιώνα), το τμήμα αυτό φιλοξενεί σήμερα μερικές από τις πιο ιδιωτικές σουίτες του ξενοδοχείου.
Ο δεύτερος μεντρεσές χτίστηκε το 1820-1821. Αποτελείτο από κελιά φοιτητών σε δύο επίπεδα. Εκεί κατοικούσαν οι λιγότερο προηγμένοι μαθητές. Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών το 1922, εδώ στεγάστηκαν οικογένειες προσφύγων, που προσάρμοσαν τις δομές στις δικές τους ανάγκες. Το 1934 κατεδαφίστηκε το ανατολικό τμήμα, για τη διεύρυνση της οδού Θεοδώρου Πουλίδου. Το προσκείμενο τμήμα στον εν λόγω δρόμο περιλάμβανε διάφορα καταστήματα. Πριν από την αποκατάσταση, είχε μετατραπεί σε χώρο αποθηκών των γύρω καταστημάτων και ήταν κλειστό για το κοινό. Καθώς το μεγαλύτερο μέρος της μολύβδινης μόνωσης των τρούλων είχε κλαπεί, η υγρασία και η βροχή προκάλεσαν εκτεταμένες ζημιές στη δομή του μνημείου.
Οι θόλοι μονώθηκαν και τοποθετήθηκαν νέα φύλλα μολύβδου. Μικρές δομικές αλλαγές έγιναν για να αρμόζουν περισσότερο στη νέα χρήση. Ένα δωμάτιο ξενοδοχείου δημιουργήθηκε από τη συγχώνευση δύο φοιτητικών κελιών. Ο κήπος αναδιαμορφώθηκε σαν πορτοκαλεώνας για να αποκατασταθεί η μακρά παράδοση του ισλαμικού κήπου, με βάση τις περιγραφές ταξιδιωτών του 19ου αιώνα. Κάτω από το μεγάλο dershane, η δεξαμενή, που παρείχε νερό στο συγκρότημα και στην πόλη, μετατράπηκε σε μια εσωτερική πισίνα. Προκειμένου να προστατευθεί το μνημείο, επιλέχθηκε το νερό θα καθαρίζεται μέσω του οξυγόνου αντί του όζοντος.
Η τρίτη ενότητα του Kulliye βρίσκεται γύρω από μια τετράγωνη εσωτερική αυλή. Κατασκευάστηκε στην πρώτη φάση της κατασκευής του συγκροτήματος, το 1813, και φιλοξένησε τους σπουδαστές προηγμένων επιπέδων. Μετά το 1923, κατοίκησαν οικογένειες προσφύγων, οι οποίοι προσάρμοσαν τους φοιτητικούς κοιτώνες στις ανάγκες τους. Υπήρξε αργότερα ο χώρος μιας τοπικής ταβέρνας, που ενέτεινε περαιτέρω την αλλοίωση.
Οι θόλοι μονώθηκαν και τοποθετήθηκαν νέα φύλλα μολύβδου. Επιλύθηκαν δομικά προβλήματα που χρονολογούνται από τα μέσα του 19ου αιώνα. Οι προσθήκες και οι μεταβολές στις αρχές του 20ού αιώνα αφαιρέθηκαν. Το αρχικό χαμάμ που βρίσκεται στη νοτιοδυτική γωνία αυτής της ενότητας αποκαταστάθηκε. Τα ευρύχωρα δωμάτια μετατράπηκαν σε εντυπωσιακά δωμάτια και σουίτες μέσω σύνδεσης δύο ή τριών παρακείμενων δωματίων. Δημιουργήθηκε μια μεγάλη επιφάνεια νερού, που περιβάλλεται από μια σειρά πορτοκαλιών, σε μια προσπάθεια να αναδημιουργηθεί η περιγραφή των ταξιδιωτών του 19ου αιώνα.
Ο πιο κατεστραμμένος χώρος ήταν αυτός των πρώην διοικητικών γραφείων. Μέρος αυτού χτίστηκε το 1818. Στη δεκαετία του 1860, επεκτάθηκε, ως μέρος του προγράμματος δημοσίων έργων και διοικητικών μεταρρυθμίσεων του Χεδίβη Ismail. Το τελευταίο τμήμα φέρει σαφείς ευρωπαϊκές αρχιτεκτονικές επιρροές. Χρειάστηκαν εκτεταμένα κατασκευαστικά έργα. Στο μέρος που σώθηκε, οι αρχικές δοκοί αντικαταστάθηκαν με νέες από ξύλο καστανιάς. Οι ξυλοκατασκευές καθαρίστηκαν και διατηρήθηκαν, ενώ όσα στοιχεία ήταν αμετάκλητα φθαρμένα αντικαταστάθηκαν.
Σήμερα, το τμήμα αυτό στεγάζει τον χώρο δημόσιων εκδηλώσεων του ξενοδοχείου, μια μικρή αίθουσα συνεδριάσεων και την αίθουσα υποδοχής.
Πολλές παραδοσιακές κατασκευαστικές τεχνικές και υλικά έπρεπε να αναζητηθούν και να αναβιώσουν, καθώς είχαν καταστεί απαρχαιωμένα. Οι τούβλινες κατασκευές των θόλων ενισχύθηκαν και σε ορισμένα σημεία έμειναν γυμνές. Το κονίαμα, παρόμοιο σε υφή με το πρωτότυπο, παρασκευάστηκε επί τόπου για να γεμίσει τα κενά στη δομή και να την επικαλύψει.
Οι πέτρινες πλάκες του πατώματος των περίστυλων στοών αριθμήθηκαν και αφαιρέθηκαν για να εγκατασταθεί το σύστημα ύδρευσης και καλωδίων, και τοποθετήθηκαν έπειτα στην αρχική τους θέση.
Μετά από σχολαστικές μελέτες για την ανεύρεση του αρχικού χρωματισμού του κτιρίου, το κονίαμα παρασκευάστηκε επί τόπου σύμφωνα με την παραδοσιακή υφή. Το ίδιο κονίαμα χρησιμοποιήθηκε για την επίστρωση όλων των επιφανειών, τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους.
Το μεγαλύτερο μέρος των μεταλλικών στοιχείων σώθηκε. Κομμάτια της αρχικής παλιάς μεταλλοτεχνίας που βρέθηκαν στο συγκρότημα χρησιμοποιήθηκαν για την ανασύσταση του κιγκλιδώματος. Οι νέες ράβδοι σιδήρου που χρειάστηκαν ενώθηκαν με μόλυβδο. Η ισχυρή αρχική μεταλλοτεχνία καθαρίστηκε και συντηρήθηκε.
Το Kulliye διατηρεί τέσσερις αφιερωτικές επιγραφές σε έμμετρο στίχο από τον διάσημο ποιητή της εποχής Chalabi. Όλες καθαρίστηκαν και διατηρήθηκαν.
Οι περισσότερες από τις αρχικές εξωτερικές πόρτες του συγκροτήματος ήταν ακόμα στη θέση τους, αν και έφεραν πολλές στρώσεις χρώματος και καρφιά. Η παλιά βαφή διαλύθηκε και τα μέρη που είχαν υποστεί φθορά αντικαταστάθηκαν. Αποκαλύφθηκε μια χειρόγραφη επιγραφή της fatima, η μόνη γνωστή απομένουσα χειρόγραφη επιγραφή αυτού του τύπου στην περιοχή.
Ένα από τα πιο δύσκολα καθήκοντα της αποκατάστασης ήταν η μόνωση των σύνθετων τρούλων και η εφαρμογή των νέων φύλλων μολύβδου.
Ανακαλύψτε περισσότερα…
Μοχάμετ Άλι Πασάς | Ιμαρέτ του Μοχάμετ Άλι | Πρόγραμμα ξεναγήσεων Ιμαρέτ
© 2023 MOHA Research Center
